Deklarata publike e Lidhjes Qytetare Shqiptaro Amerikane shoqërohet nga një mesazh i Këshilltarja e e Çështjeve Ballkanike e LQSHA Zonjës Shirley Cloyes DioGuardi, të cilën voal.ch po e jep të plotë:
“I dashur mik dhe mbështetës,
Bordi i Lidhjes Qytetare Shqiptaro Amerikane u trondit kur zbuloi se në pllakën që e nderonte Senatorin Bob Dole për udhëtimin e tij në Kosovë në vitin 1990, në një ceremoni zyrtare në Prishtinë më 30 gusht, u paraqit si koha kur filloi mbështetja e qeverisë amerikane për shqiptarët në Ish Jugosllavi .
Fillimi i parë i mbështetjes së qeverisë amerikane për kosovarët, filloi shumë më herët – kur Kongresisti Shqiptar Arbëresh Joe DioGuardi u zgjodh në Dhomën e Përfaqësuesve të SHBA-së në nëntor të vitit 1984 dhe kur më 16 qershor 1986 ai e prezantoi rezolutën e parë në mbrojtje të drejtave të njeriut të të gjithë shqiptarëve në Jugosllavi.
Departamenti i Shtetit i SHBA ishte aq pro Jugosllavisë saqë ata punuan për të rrëzuar rezolutën. Linjat e betejës për të drejtat e njeriut dhe lirinë e shqiptarëve u hartuan për herë të parë në Uashington dhe Joe DioGuardi u përball me sfidën duke e prezantuar një rezolutë të re dhe të zgjeruar (këtë herë për Kosovën) në qershor të vitit 1987.
Shirley Cloyes DioGuardi
Këshilltare e Çështjeve Ballkanike”
Deklarata publike e Lidhjes Qytetare Shqiptaro Amerikane: Lidhja Qytetare i bën thirrje qeverisë së Kosovës që të ndreq historinë e rrejshme të paraqitur në pllakën për Senatorin Bob Dole
Shtator 2020
Ne, anëtarët e Bordit të Lidhjes Qytetare Shqiptaro Amerikane, u tronditëm kur zbuluam se një pllakë që nderonte Senatorin Bob Dole lidhur me udhëtimin e tij në Kosovë në vitin 1990 u paraqit si një fillim i mbështetjes së qeverisë amerikane për shqiptarët në Ish Jugosllavi.
E vërtetë është se udhëtimi i senatorit Dole u bë për shkak i një tubimi masiv në Uashington, DC, përpara Kapitolit të SHBA në korrik të vitit 1990, të organizuar nga Lidhja Qytetare Shqiptaro Amerikane dhe udhëhequr nga Presidenti i saj, ish-Kongresisti Joe DioGuardi. ( Folësit kryesorë përfshinin Senatorin Dole, Senatori Claiborne Pell dhe Kongresistët Tom Lantos dhe Ben Gilman.)
Bob Dole ishte aq i impresionuar me 10,000 shqiptarë amerikanë që bërtisnin “Dole, Dole, USA, USA”, sa që ai u zotua që të vizitonte Kosovën me senatorë të tjerë.
Por shumë më përpara vizitës së Dole në Prishtinë ka parapri zhvillimi i më hershëm, kur Kongresisti Arbëresh Amerikan Joe DioGuardi u zgjodh në Dhomën e Përfaqësuesve të SHBA-së në Nëntor të vitit 1984.
Dhe kështu, derisa vizita e senatorit Dole në Prishtinë në vitin 1990 ishte e rëndësishme, ajo nuk ishte “pika e kthesës për lirinë e Kosovës”, siç pretendojnë disa.
Përpos kësaj, merita për motivim të delegacionit të Senatit për të bërë një vizitë të shkurtër Kosovës i është dhënë gabimisht diasporës Shqiptaro Amerikane dhe një personi i cili ka shërbyer në Bordin e Lidhjes Qytetare Shqiptaro Amerikane. Në vijim janë faktet.
1986
Më 16 qershor 1986, Kongresisti Joe DioGuardi prezantoi në Dhomën e Përfaqësuesve të SHBA rezolutën e parë (H.Con.Res. 358) për të mbrojtur të drejtat e njeriut të shqiptarëve në ish-Jugosllavi. Të nesërmen, Bob Dole, tani shoku i DioGuardit, prezantoi të njëjtën rezolutë në Senatin Amerikan (S.Con.Res. 150).
Të zënë në befasi, zyrtarët serbë i regjistruan lobet ruse dhe greke në Uashington për të sulmuar DioGuardin si një provokator dhe për të inkurajuar miqtë në Departamentin e Shtetit të SHBA që të rrëzojnë rezolutën. Linjat e betejës për të drejtat e njeriut dhe lirinë shqiptare u hartuan për herë të parë në Uashington dhe DioGuardi u përball me një sfidë duke bërë lobim te më shumë se 100 Kongresistë për mbështetjen e tyre.
Në vjeshtën e vitit 1986, Senatori Dole morri vesh nga Kongresisti DioGuardi se ata do të duhen të bindnin më shumë anëtarë të Kongresit Amerikan për të sfiduar mosnjohjen nga ana e Departamentit të Shtetit shtypjen e tmerrshme të shqiptarëve në ish-Jugosllavi. Si rezultat, DioGuardi solli Dole në Manhattan për t’u takuar me shqiptarët amerikanë të cilët ishin të përgatitur që të kontribuojnë në një përpjekje të madhe për mbledhjen e fondeve për ata Anëtarë të Dhomës dhe Senatit që ishin të gatshëm të bashkëngjiten DioGuardit dhe Dole në prezantimin e një Rezolute të re të Kongresit.
1987
Një vit pasi DioGuardi rifilloi përpjekjet e tija të mëdha për lobim në Dhomën e Përfaqësuesve, në Qershor të vitit 1987, DioGuardi ri-paraqiti një version të zgjeruar të Rezolutës 1986 për Shqiptarët në Kosovë (H.Con.Res. 162), këtë herë me 57 Anëtarë. Me nxitjen e DioGuardit, Dole prezantoi të njëjtën rezolutë në Senat (S.Con.Res. 150).
Një muaj më vonë Sllobodan Millosheviqi u ngrit në pushtet në Serbi dhe denoncoi publikisht shqiptarët si “armiq të shtetit”. Nën presionin e lobit grek dhe aleatëve të tjerë të Millosheviqit që promovonin dominimin serb në Jugosllavi, Departamenti i Shtetit i dërgoi një letër Kongresistit Dante Fascell, atëherë Kryesues i Komitetit të Marrëdhënieve Ndërkombëtare të Dhomës. Në letër denoncohej Rezoluta DioGuardi si një fyerje ndaj mikut dhe aleatit të SHBA Jugosllavisë dhe fajësoheshin kosovarët për krime kundër popullatës serbe.
Si rezultat i veprimeve para-Kongresit të DioGuardit me Kongresistin Fascell në botën Italiane-Amerikane, DioGuardi fitoi kundër Departamentit të Shtetit duke arritur që të merr një seancë dëgjimore në Kongres për H.Con.Res. 162, në të cilën për herë të parë u ekspozua hapur abuzimi i egër i të drejtave të njeriut nga serbët kundër shqiptarëve të Kosovës.
1988
Nga koha kur DioGuardi hyri në Kongres në vitin 1985, ai punoi ngushtë me Kongresistin Tom Lantos, Bashkëkryetar i Grupit të Kongresit për të Drejtat e Njeriut. Në Shtator të vitit 1988, Lantos organizoi një takim të nivelit të lartë me zyrtarë të Departamentit të Shtetit dhe Budimir Lonçar, Sekretarin Federativ të Punëve të Jashtme të Jugosllavisë, për t’u përballur me politikën tonë të dështuar të SHBA në Evropën Juglindore. Takimi ishte aq i suksesshëm sa që Sllobodan Millosheviqi më vonë tërhoqi ambasadorin e tij, Zhivorad Kovaçeviqin, nga Uashingtoni
1989
Pas largimit nga Kongresi i ShBA në janar të vitit1989, DioGuardi themeloi Lidhjen Qytetare Shqiptaro-Amerikane për të vazhduar punën e tij në emër të popullit shqiptar. Në korrik të vitit 1989, Dhoma dhe Senati miratuan rezolutën duke e dënuar Serbinë për abuzimet e të drejtave të njeriut në Kosovë.
Në nëntor të vitit 1989, DioGuardi fluturoi për në Beograd me letra nga Anëtarët e Dhomës së SHBA dhe Senatit duke kërkuar lirinë e Kosovës. Duke e rrezikuar jetën e tij, DioGuardi i dorëzoi letrat në Qendrën Ndërkombëtare të Shtypit në Beograd dhe në zyrën e Sllobodan Millosheviqit. DioGuardi më pas bëri një vizitë të paparalajmëruar në Kosovë për të dëshmuar nga afër pushtimin brutal serb, ku ai zhvilloi një konferencë për shtyp në Grand Hotel në Prishtinë. Pasi që u dëbua nga hoteli nga policia serbe, DioGuardi vazhdoi konferencën për shtyp në rrugë. Ai më pas u takua fshehtas me intelektualë, gazetarë dhe aktivistë kryesorë, përfshirë Dr. Zekeria Cana, Zenun Çelaj dhe Bajram Kelmendin. DioGuardi i mori fotografitë e të rinjve kosovarë që u torturuan dhe u vranë, të cilat ia solli kongresistit Tom Lantos në Uashington për ta bindur atë që të udhëtonte në Prishtinë për të parë vetë kushtet e vështira në të cilat kosovarët kanë qenë të detyruar të jetonin.
1990
Në prill të vitit 1990, Lidhja Qytetare sponsorizoi një delegacion prej dhjetë udhëheqësish shqiptarë nga Kosova për të dëshmuar kundër okupimit të Millosheviqit në Kosovë në një seancë dëgjimore të Kongresit për të Drejtat e Njeriut për Kosovën në Uashington.
Në maj të vitit 1990, Kongresisti Tom Lantos dhe Joe DioGuardi udhëhoqën një delegacion në Kosovë duke sfiduar pushtimin serb. Dy muaj më vonë, DioGuardi u ndalua zyrtarisht të kthehej në Jugosllavi nga parlamenti i kontrolluar nga Millosheviqi në Serbi.
Në gusht të vitit 1990, sipas kërkesës së Lidhjes Qytetare Shqiptaro Amerikane, Bob Dole dhe gjashtë senatorë të tjerë të SHBA vizituan Prishtinën, në një ndalesë të shkurtër pas një vizite zyrtare të bërë Bashkimit Sovjetik. Sllobodan Millosheviqi u përpoq që të parandalonte delegacionin që të largohej nga aeroporti i Prishtinës, por ai u tërhoq nga presioni i madh i Uashingtonit.
Ne i bëjmë thirrje Qeverisë së Kosovës që të rishikojë këto fakte historike dhe të bëjë korrigjimet e nevojshme në pllakë.